Bogdan Dziworski, wybitny polski operator, reżyser, profesor zwyczajny sztuki filmowej i fotografiki, otrzymał Nagrodę Smok Smoków za całokształt twórczości na 54. Krakowskim Festiwalu Filmowym. Uroczystość ta odbyła się 27 maja w kinie Kijów Centrum w Krakowie.
Nagroda Smok Smoków przyznawana przez Radę Programową Krakowskiej Fundacji Filmowej, organizatora Krakowskiego Festiwalu Filmowego, stanowi wyraz uznania za wkład w rozwój filmu dokumentalnego i animowanego. Laureatami tej nagrody są między innymi Werner Herzog, Kazimierz Karabasz, czy Albert Maysles.
- Smok jest piękny, ale muszę wam powiedzieć, że ciśnie w palce” – powiedział z typowym dla siebie poczuciem humoru Bogdan Dziworski, podczas odbierania nagrody a potem dodał: "To jest fantastyczne, bo system nerwowy zostaje uruchomiony w ten sposób, że wszystko idzie do góry, do samej głowy. Słuchajcie, obiecuję, jeszcze zrobię film. Niejeden!"
Reżyser podziękował swoim stałym współpracownikom, zwłaszcza Agnieszce Bojanowskiej, którą autor "Kilku opowieści o człowieku" nazwał "najlepszą montażystką na świecie", oraz autorom zdjęć. Na planach filmów Dziworskiego zaczynali najwybitniejsi polscy operatorzy: Krzysztof Ptak, Witold Dąbal, Ryszard Lenczewski, Piotr Sobociński.
"Wtedy młodzi, chodzili w krótkich spodenkach, jeszcze się nie golili, ale już biegali z kamerą" - wspominał twórca.
Krytycy filmowi zwracają uwagę na konsekwencję w realizacji programu artystycznego, która cechuje twórczość Dziworskiego. Operuje przede wszystkim obrazem, słowo w jego filmach jest często niemal nieobecne, rolę nośnika informacji przejmuje dźwięk. Duże znacznie ma też kompozycja obrazu, lejtmotywem w jego twórczości jest tematyka sportowa, realizacje Dziworskiego to często impresje na temat poszczególnych dyscyplin, dokumentacja rywalizacji, prezentacja sylwetek sportowców.
Do jego najbardziej znanych, a zarazem najczęściej nagradzanych, filmów należą: „Krzyż i topór” (1972), „Pięciobój nowoczesny” (1975), „Hokej” (1976), „Olimpiada” (1978), „Dwubój klasyczny” (1978), „Sceny narciarskie z Franzem Klammerem” (1980), „Fechtmistrz” (1980), „Kilka opowieści o człowieku” (1983), „Szapito” (1985), „Hommage á Beksiński” (1987). Bogdan Dziworski współpracował również jako operator przy wielu filmach dokumentalnych, m.in.: „Deklaracja nieśmiertelności” i „Będziesz legendą człowieku” Marcina Koszałki oraz fabularnych: „Wizja lokalna 1901” Filipa Bajona, „Uwikłanie” Jacka Bromskiego. Obecnie, po wielu latach przerwy, Dziworski kończy prace nad filmem „Plus minus czyli podróże muchy do Gruzji”.
Bogdan Dziworski w Krakowie gościł wiele razy, jest wielokrotnym laureatem Festiwalu, trzykrotnie zasiadał też w jury - w roku 1986, 1999 i 2009.
