Gospodarzem wieczoru był Juliusz Braun, Prezes Zarządu TVP S.A. Premierowy pokaz poprowadził Piotr Kraśko, dziennikarz Telewizji Polskiej i współautor filmu.

„Apartament” spotkał się ze znakomitym odbiorem ze strony publiczności zgromadzonej w Teatrze Polskim. Film wywołał duże emocje, łzy wzruszenia oraz zadumę. Nie zabrakło też uśmiechu przy nieoczekiwanych wypowiedziach Jana Pawła II. Pokaz cieszył się ogromnym zainteresowaniem.

Wśród tłumnie przybyłych gości obecni byli m.in.: przedstawiciele władz państwowych, hierarchowie kościelni, dziennikarze oraz twórcy i producenci filmu.

Niespodzianką premiery była replika papieskiego Papamobile z 1979 r. ze starachowickiego muzeum oraz szaty papieskie, udostępnione przez Dom Rodzinny Jana Pawła II w Wadowicach.

„Apartament” to najbardziej intymna opowieść o pontyfikacie Jana Pawła II. Niepublikowane dotąd filmy z prywatnych wyjazdów, które powstawały w czasie nieoficjalnych wyjazdów w góry w latach 1991-2004. Brało w nich udział zaledwie kilka osób i nigdy nie były relacjonowane przez media.

O Janie Pawle II napisano i powiedziano już prawie wszystko. Nakręcono dziesiątki filmów, a jego biografię przestudiowały setki badaczy, by móc ogłosić go Świętym.

A jednak czy tak naprawdę go poznaliśmy, czy wiemy jaki był, gdy nie był otoczony tłumem wiernych, gdy nie było wokół niego watykańskich dostojników, gdy zdejmował białą sutannę i po prostu cieszył się rozmową z przyjaciółmi? O czym z nimi rozmawiał, co go cieszyło, czym się martwił, czy był już „tylko” głową Kościoła, biskupem Rzymu, czy też księdzem z czasów, gdy pieszo zmierzał do swojej pierwszej parafii w Niegowici? Jak się modlił, jak powstawały jego encykliki, co czytał i o co pytał tych, którzy odwiedzali go w jego prywatnych apartamentach?

Ten najbardziej oczywisty apartament to pokoje na trzecim piętrze pałacu Apostolskiego, ale był nim też skromny pokoik w domu położonym wysoko w górach w Les Combes, leśna polana w czasie długiej wędrówki w Alpach, a czasem dom drwala w Dolomitach.

O Janie Pawle II opowiadają uczestnicy górskich wycieczek: kard. Stanisław Dziwisz, Arturo Mari, Egildo Biocca – przyjaciel i członek watykańskiej żandarmerii (nigdy wcześniej nie wypowiadał się przed kamerami) i mieszkańcy alpejskiej wioski, którzy przez parę tygodni w roku byli sąsiadami przyszłego świętego. Z tych opowieści oraz z archiwalnych zdjęć wyłania się portret najpotężniejszego człowieka w Kościele, który prywatnie żył w sposób niebywale skromny, prosty, bez majestatu i celebry.

Spokojna, nieśpieszna, mądra opowieść o człowieku, który zmienił świat, ale sam nigdy się nie zmienił.

Reżyseria: Maciej Czajkowski i Przemysław Hauser
Muzyka: Radzimir Dębski