Artysta maluje pejzaż. Pejzaż ten nie jest jednak konkretnym widokiem, zamkniętym w kadrze obrazu, lecz metaforą, sumą wszystkich pejzaży, całym światem. Jerzy Boniński pokazuje świat z wielu równoważnych, równoległych perspektyw.
Widzimy pejzaż rozerwany, podzielony na części, umieszczony w tondzie, przekształcany przez filtry, geometryczne rastry, niekiedy aż do całkowitej nieczytelności. Niekiedy z pojedynczego widoku zostaje jedynie szczegół – faktura, uczucie, gest. Zdarza się, że różne widoki spotykają się na jednym płótnie. Pejzaż Bonińskiego w każdym obrazie staje się czymś innym, rodzi się na nowo. Zestawione obrazy wzajemnie się dopełniają i kwestionują jednocześnie. Jak myśli, postrzeganie człowieka żyjącego w epoce „płynnej tożsamości”.
Jerzy Boniński (1955-2016). Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w 1981 roku uzyskał Dyplom w Pracowni prof. Tadeusza Dominika. Od 1983 do 1989 roku był asystentem prof. Tadeusza Dominika, a w latach 1989–1996 asystentem prof. Zbigniewa Gostomskiego. Od 1996, jako adiunkt II-go stopnia prowadził samodzielną Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP dla studentów od II-go do V-go roku. W 2012 roku otrzymał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego.
Jerzy Boniński Malarstwo
5-28 kwietnia 2017 r. | Galeria XX1
Wernisaż: 4 kwietnia godz. 18:00
