Polska będzie tu reprezentowana we wszystkich kategoriach: dokumentu, fabuły i animacji. Wśród krótkich dokumentów przedstawiony zostanie film „Siostry” Michała Hytrosia ukazujący życie 12 zakonnic w najstarszym żeńskim klasztorze klauzurowym w Polsce. Marta Pajek powróci na Festiwal ze swoją zmysłową animacją „III”, która zostanie także pokazana w głównym konkursie krótkometrażowym festiwalu w Cannes. Film jest trzecią częścią tryptyku „Figury niemożliwe i inne historie”, której poprzednia część otrzymała Srebrnego Lajkonika na Festiwalu w 2016 roku. Wśród filmów fabularnych zaprezentowane zostaną dwa polskie tytuły: „Users” Jakuba Piątka i „Kobieta budzi się rano” Olgi Chajdas. Obydwa, choć zupełnie inne, opowiadają o samotności i zatraceniu siebie. Pierwszy z nich wciąga nas w niebezpieczny świat wirtualny, drugi obnaża rozpaczliwe próby poradzenia sobie ze światem wewnętrznym.

Wśród filmów dokumentalnych pojawią się rodzinne historie i osobiste dramaty: „Film dla Carlosa” o międzypokoleniowych i międzykulturowych różnicach w rodzinie reżysera Renato Borrayo Serrano, „Moje video” (reż. Andreas Boschmann) o rodzeństwie wychowywanym przez dziadków, które dzięki odnalezieniu starej kasety wideo ma okazję przywołać pogrzebane wspomnienia o rodzicach, „Pokochać imigranta” (reż. Ori Netterman), gdzie para bohaterów – Brytyjczyk i Izraelka – staje przed trudnym zadaniem udowodnienia swojej miłości w celu uzyskania wizy, umożliwiającej obcokrajowcowi zamieszkanie i pracę w Izraelu, czy „Tungrus” (reż. Rishi Chandna), tragikomiczna opowieść o pewnej rodzinie z Indii mieszkającej z kotami i… kogutem terroryzującym wszystkich domowników.

Nie zabraknie szerokiego spojrzenia na wydarzenia ze świata. Terror wojny syryjskiej wybrzmiewa we wstrząsającym eksperymentalnym dokumencie „Ludzie z ziemi jałowej” w reżyserii Heby Khaled, opowiedzianym z pierwszoosobowej perspektywy uczestnika zdarzeń, co potęguje grozę przedstawionych sytuacji. W Syrii ląduje także bohater animowanego dokumentu „Szkic Addaia” (reż. Esther Niemeier), który wcześniej znika bez śladu z rodzinnych Niemiec. Tragiczny finał opowieści jest punktem wyjścia do próby odpowiedzi na pytanie, co się rzeczywiście wydarzyło. Temat powojennej traumy pojawia się w filmie „Joe Boots” (reż. Florian Baron): tytułowy bohater pod wpływem wydarzeń z 11 września wstąpił do armii i przeżył koszmar w Iraku, który nie skończył się po powrocie do kraju. „Kierowca jest czerwony” (reż. Randall Christopher) to kolejny animowany dokument, trzymająca w napięciu opowieść o tropieniu jednego z największych nazistowskich zbrodniarzy wojennych. Majestatyczne piękno potężnej i mroźnej Rosji ukazane zostało w filmie „Ludzie północy” (reż. Ilia Povolotskiy). Trzech bohaterów, trzy różne zawody i trzy różne spojrzenia na Półwysep Kolski.

Filmy fabularne przeniosą nas w czasie i przestrzeni. W 1993 roku światem wstrząsnęły doniesienia o brutalnym zabójstwie dwuletniego Jamesa Bulgera, co stało się już wcześniej inspiracją dla polskiego filmu „Plac zabaw”. „Zatrzymanie” (reż. Vincent Lambe) odtwarza wydarzenia tamtego dnia, bazując na policyjnych nagraniach i zapisach z przesłuchań małych zbrodniarzy. „Świąteczny podarunek” (reż. Bogdan Muresanu) to Rumunia po politycznych przemianach grudnia 1989, ale w przewrotnym, tragikomicznym wydaniu, gdzie kluczową rolę odgrywa list do świętego Mikołaja. Osadzona wśród surowych zimowych krajobrazów Iranu „Dal” (reż. Yousef Kargar) opowiada o powracającym z Gruzji bohaterze, który ma do przekazania złe wieści rodzinie przyjaciela. „Ikar” (reż. Nicolas Boucart) to mit o Dedalu i Ikarze osadzony w hipnotyzujących okolicznościach bretońskiej wyspy Groix.

Fabuły to także ważne tematy społeczne aktualne pod każdą szerokością geograficzną. W „Gruzach” (reż. Julio Ramos) budowa ekskluzywnej willi zostaje przerwana przez poważny wypadek. Nikt z pracowników nie jest zatrudniony legalnie i decyzja o ratowaniu życia kolegi przybiera dramatyczny obrót. „Prawie wszystko” (reż. Lisa Gertsch) to poruszająca, subtelna opowieść o miłości i postępującej gwałtownie chorobie przedstawiona w formule kina drogi. Jak na Wyspach Brytyjskich widzą Polaków? Na to pytanie szuka odpowiedzi film „Smycz” w reżyserii Harry’ego Lightona. „Spuśćcie psy” (reż. Emmanuelle Fleytoux) przedstawia miłosny trójkąt, trudną relację pomiędzy główną bohaterką a dwoma najważniejszymi mężczyznami jej życia: ukochanym i bratem. O miłości mówi również film… „Miłość” (reż. Oliver Adam Kusio), w którym bohater płaci prostytutce, by udawała jego dziewczynę na pogrzebie żony, z którą on dawno temu zerwał kontakt. 

Mroczne kino rodem z Islandii, w którym sacrum zderza się z profanum, a wiara z obsesją to film „Zbawienie” (Thora Hilmarsdottir). Katrín dowiaduje się, że przeszła transfuzję, co jest sprzeczne z jej wyznaniem. W obcej krwi, która teraz płynie w jej żyłach, czai się coś niebezpiecznego. Szalona czarna komedia o tym, co może się stać, gdy mąż zacznie kaprysić na telezakupową pasję żony to natomiast temat filmu „Telezakupy” w reżyserii Deva Patela.

W filmach animowanych dramat przeplata się z komedią. W „Manivald” Chintis Lundgren trzydzieste trzecie urodziny lisa Manivalda zakłóca zepsuta pralka. Wizyta wilka wprowadzi zamęt w życie zarówno lisa, jak i jego matki. „Popraw włosy, Oliver” to historia bohatera, który desperacko pragnie ukryć przed żoną łysienie, jednak kolejne sposoby przestają się sprawdzać. Jak przeprawić na drugi brzeg lisa, zająca i kapustę, jeśli w łódce ma się tylko jedno miejsce, lis nie może zostać sam z zającem, a zając sam z kapustą? Peter Peake w „Weź zająca” stworzył animowaną wersję tej odwiecznej zagadki logicznej. 

Podobnie jak dokument, animacja również podejmuje w tym roku trudne wątki traumy i przepracowywania przeszłości oraz poszukiwania własnej tożsamości. „Obon” (reż. André Hörmann, Anna Bergmann) to film, który z jednej strony brutalnie portretuje okrucieństwa wojny, z drugiej – subtelnie pokazuje więź ojca i córki. O demonach przeszłości opowiada również “Daj odejść” (reż. Ulö Pikkov), zainspirowany japońską tradycją. W “Fundamental” reżyser ShihChieh Chiu przedstawia świat religijnego fanatyzmu widziany oczami dorastającego chłopca. W konwencji azjatyckiej kreskówki autor krytycznie, ale z humorem pokazuje grzech i duchowe obrzędy. “Kojot” to mieszanka wybuchowa: szalona, psychodeliczna animacja o kojocie, któremu wilki zamordowały całą rodzinę, więc rusza on w podróż po zemstę.

Płynąca strumieniem świadomości narracja w filmie “32-Rbit” (reż. Victor Orozco Ramirez) jest dla reżysera okazją do snucia refleksji o współczesnym świecie, gdzie w gąszczu amatorskich filmów innych ludzi zaczynają zanikać nasze własne wspomnienia.

Plastelinowy bohater filmu „Kochaj mnie i bój się” (reż. Veronica Solomon), by zdobyć podziw i szacunek innych, gotowy jest porzucić swoją tożsamość. Dokumentalna animacja “Miłość, powiedział” (reż. Ines Sedan) pokazuje poetę, Charlesa Bukowskiego, w chwili jego emocjonalnej słabości. Namalowane klatka po klatce ujęcia z archiwalnego wideo z jego spotkania z publicznością w San Francisco przeplatają się z ilustracją wiersza, który recytuje. “W oka mgnieniu” (reż. Kiana Naghshineh) to animowany thriller będący rejestracją zbrodni z perspektywy ofiary i jej oprawcy. Ujęcia pokazujące punkt widzenia kobiety i mężczyzny zmieniają się tak szybko jak tytułowe mrugnięcie okiem.

Lista filmów zakwalifikowanych do międzynarodowego konkursu filmów krótkometrażowych:

Filmy dokumentalne
„Film dla Carlosa” / “Film for Carlos”, reż. Renato Borrayo Serrano, 31’, Rosja, 2017
„Joe Boots” / “Joe Boots”, reż. Florian Baron, 30’, Niemcy, USA, 2017
„Kierowca jest czerwony” / “The Driver Is Red”, reż. Randall Christopher, 15’, USA, 2017
„Ludzie północy” / “The Northerners”, reż. Ilia Povolotskiy, 29’, Rosja, 2017
„Ludzie z ziemi jałowej” / “People of the Wasteland”, reż. Heba Khaled, 21’, Niemcy, Syria, 2018
„Moje wideo” / “My Home Video”, reż. Andreas Boschmann, 29’, Niemcy, 2018
„Pokochać imigranta” / “Love Immigrant”, reż. Ori Netterman, Adi Toledano, 22’, Izrael, 2017
„Siostry” / “The Sisters”, reż. Michał Hytroś, 19’, Polska, 2017
„Szkic Addaia” / “Tracing Addai”, reż. Esther Niemeier, 30’, Niemcy, 2018
„Tungrus”, reż. Rishi Chandna, 14’, Indie, 2017

Filmy fabularne
„Dal” / “The Distance”, reż. Yousef Kargar, 25’, Iran, 2017
„Gruzy” / “Debris”, reż. Julio Ramos, 14’, Peru, USA, 2017
„Ikar” / “Icarus”, reż. Nicolas Boucart, 25’, Belgia, 2017
„Kobieta budzi się rano” / “Morning Has Broken”, reż. Olga Chajdas, 15’, Polska, 2017
„Miłość” / “Love”, reż. Oliver Adam Kusio, 30’, Niemcy, 2018
„Prawie wszystko” / “Almost Everything”, reż. Lisa Gertsch, 25’, Szwajcaria, 2017
„Smycz” / “Leash”, reż. Harry Lighton, 17’, Wielka Brytania, 2018
„Spuśćcie psy” / “Release the Dogs”, reż. Emmanuelle Fleytoux, 20’, Francja, Belgia, 2017
„Świąteczny podarunek” / “The Christmas Gift”, reż. Bogdan Muresanu, 23’, Rumunia, 2018
„Telezakupy” / “Home Shopper”, reż. Dev Patel, 16’, USA, Singapur, 2017
„Users”, reż. Jakub Piątek, 29’, Polska, 2018
„Zatrzymanie” / “Detainment”, reż. Vincent Lambe, 30’, Irlandia, 2018
„Zbawienie” / “Salvation”, reż. Thora Hilmarsdottir, 24’, Islandia, Szwecja, 2017

Filmy animowane
„32-Rbit”, reż. Victor Orozco Ramirez, 8’, Niemcy, Meksyk, 2018
„Daj odejść” / “Letting Go”, reż. Ülo Pikkov, 11’, Estonia, Dania, 2017
„Fundamental”, reż. ShihChieh Chiu, 7’, Tajwan, 2017
‘III’, reż. Marta Pajek, 12’, Polska, 2017
„Kochaj mnie i bój się” / “Love Me, Fear Me”, reż. Veronica Solomon, 6’, Niemcy, 2018
„Kojot” / “Coyote”, reż. Lorenz Wunderle, 10’, Szwajcaria, 2018
„Manivald”, reż. Chintis Lundgren, 13’, Estonia, Chorwacja, Kanada, 2017
„Miłość, powiedział” / “Love He Said”, reż. Ines Sedan, 6’, Francja, 2018
„Obon”, reż. André Hörmann, Samo (Anna Bergmann), 15’, Niemcy, 2018
„Popraw włosy, Oliver” / “Keep Your Hair On, Oliver”, reż. Armelle Mercat, 12’, Francja, 2017
„Weź królika” / “Take Rabbit”, reż. Peter Peake, 15’, Wielka Brytania, 2017
„W oka mgnieniu” / “Augenblicke - a Blink of an Eye”, reż. Kiana Naghshineh, 4’, Niemcy, 2018

58. Krakowski Festiwal Filmowy odbędzie się w dniach 27 maja - 3 czerwca 2018 roku.