W Krakowie, 1 lutego, podczas snu zmarła poetka Wisława Szymborska, laureatka literackiej Nagrody Nobla, odznaczona Orderem Orła Białego. Miała 89 lat.
Poetka zadebiutowała w 1945 roku wierszem "Szukam słów" opublikowanym w dodatku do "Dziennika Polskiego". Przez wiele lat próbowała wydać swój pierwszy tomik poezji, który zdaniem ówczesnych władz nie spełniał wymagań socjalistycznych i nie został dopuszczony do druku. Dopiero 1952 roku tomik zatytułowany "Dlaczego żyjemy" ujrzał światło dzienne.
W sumie wydano 13 tomików z wierszami poetki. Obok wspomnianego "Dlaczego żyjemy" są to: "Pytania zadawane sobie" (1954), "Wołanie do Yeti" (1957), "Sól" (1962), "Sto pociech" (1967), "Wszelki wypadek" (1972), "Wielka liczba" (1976), "Ludzie na moście" (1986), "Koniec i początek" (1993),"Chwila" (2002), "Dwukropek" (2005), "Tutaj" (2008) i "Milczenie roślin" (2011). Jej wiersze przełożono na ponad 40 języków.
Wisława Szymborska otrzymała wielu prestiżowych nagród w dziedzinie literatury, m.in. Nagrodę im. Herdera oraz Nagrodę Kościelskich. W 1996 roku otrzymała najważniejszą z nich Nagrodę Nobla, której przyznanie nazwała "tragedią sztokholmską".
Nobliska zmarła po ciężkiej chorobie 1 lutego 2012 roku w Krakowie. Pozostawiła po sobie około 350 wierszy. Dla jednych niewiele, dla innych całe życie.