Icchok Lejb Perec urodził się w Zamościu w roku 1852 w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej o korzeniach sefardyjskich. Ukończył cheder i jeszibot, a wiedzę na temat świeckiej literatury, historii i filozofii zdobywał w domu. Wyjechał do Warszawy, aby studiować prawo. Podejmował tu pierwsze próby literackie, które szybko zarzucił. Wrócił do rodzinnego Zamościa, założył rodzinę i przez 11 lat prowadził kancelarię prawniczą. W tym czasie pisał głównie po polsku i hebrajsku, ale w 1888 roku został wydany jego poemat pisany w jidysz pt. „Monisz”. Za sprawą zawistnego rywala, który oskarżył go o rzekomą radykalną działalność, stracił licencję na wykonywanie zawodu. W 1889 roku na stałe osiadł w Warszawie. Został zatrudniony w gminie żydowskiej jako urzędnik. W 1891 roku założył Die Jidisze Bibliotek (Bibliotekę Żydowską), następnie związał się z wydawnictwami: Literatur un Łebn (Literatura i życie) oraz Jonte-Bletlech (Listy Świąteczne). Związał się z zespołem pod wodzą Jana Blocha, badającym życie Żydów na polskiej prowincji. Perec prowadził badania w terenie, a wyniki prezentował na odczytach w języku hebrajskim. Zajmował się również publicystyką, podejmował zarówno tematy antysemityzmu jak i problemów nietolerancji w społeczności żydowskiej. Za udział w nielegalnych zgromadzeniach został aresztowany przez władze carskie. W czasie I wojny światowej organizował pomoc dla ofiar. Zmarł w roku 1915 i został pochowany w Mauzoleum Trzech Pisarzy na cmentarzu żydowskim na ul. Okopowej w Warszawie. Poza wymienianym „Moniszem” opublikował m. in. zbiory nowel: „Opowiadania ludowe”, „Obrazki z podróży po prowincji” oraz dramaty „Złoty łańcuch” i „Nocą na starym rynku”.

Gośćmi pierwszego spotkania poświęconego patronce Teatru Żydowskiego Ester Rachel Kamińskiej byli Krystyna Janda i Olgierd Łukaszewicz. Gościem specjalnym drugiego spotkania poświęconego założycielowi pierwszego stałego teatru jidysz – Abrahamowi Goldfadenowi – był Daniel Olbrychski.

Niedziela 9 lutego 2014, godz. 14:00
Wstęp: 5 zł