Wąż narysowany na podłodze nabiera życia, a tancerki stopniowo, w miarę jak wzrasta tempo muzyki, głośnej i pulsującej, wpadają w rodzaj transu. Zaczynają odczuwać wibracje, ich ciała poruszają się coraz szybciej – ożywa w nich wężowa bogini Nagayakshi.

– Ten rytuał uważa się za jedną z  najstarszych praktyk religijnych na świecie – mówi Marek Mieleszko, producent wykonawczy Brave Festival. – Muzyka, narastająca, mocna i niepokojąca, a także ekstatyczna dramaturgia tańca, budują specyficzną atmosferę. Zdarza się, że podczas rytuału także widzowie popadają w pewnego rodzaju trans. Jest to wyjątkowe doświadczenie.

Mistyczna więź biorących udział w rytuale tancerek i bogini powstaje w obrębie kalam –wizerunku wężowego bóstwa, który tworzony jest za pomocą kolorowego piasku. Ceremonia sypania kalam stanowi przygotowanie do właściwego rytuału. Wszyscy zainteresowani będą mogli się przyglądać jak powstaje wizerunek bogini – jest to wydarzenie otwarte dla publiczności. Odbędzie się na scenie Teatru Polskiego w godz. 17:00-19:30.

Taniec wężowych bóstw pochodzi z Kerali, stanu w południowych Indiach. – Ten rytuał od wieków niemal się nie zmienił – dodaje Marek Mieleszko. – Wyznawcy wierzą, że Bóstwo Wężowe zapewnia pomyślność rodzinie.

Rytuał Sarpam Thullal będzie niezwykłym podsumowaniem 10. edycji Brave Festival. Część poświęconą spektaklom i koncertom otworzył Ziya Azazi – wirujący derwisz. W ciągu kolejnych 7 dni zobaczyliśmy zarówno artystów kultywujących tradycje – Rupinder Bedi, Rama Vaidyanathan, Mudijettu czy grupa Balega, jak również wykonawców, którzy w fascynujący sposób łączą tradycję z elementami sztuki współczesnej – Melanie Lomoff czy Koffi Koko.

W tegorocznej edycji Brave Festival wyjątkowe miejsce zajęły tradycyjne pieśni, tańce i spektakle z Indii. Pradawny rytuał Sarpam Thullal ukazuje najgłębsze korzenie kultury tego kraju.