Kraina uśmiechu, jedno z najpiękniejszych dzieł Franza Lehára, to operetka nietypowa, bo bez szczęśliwego zakończenia. Libreciści opowiedzieli historię miłości, która z powodu różnic kulturowych nie może być spełniona. Jej akcja rozgrywa się w Wiedniu i Pekinie w roku 1912. Hrabianka Liza odrzuca zaloty porucznika Gustawa von Pottensteina; kocha, z wzajemnością, księcia Su Czonga, chińskiego posła w Wiedniu. Gdy książę wraca do ojczyzny, Liza wyjeżdża razem z nim, ale mandaryn Czang, ojciec Su Czonga, nie chce dopuścić do małżeństwa syna z Europejką: zgodnie z tradycją książę powinien poślubić cztery chińskie dziewice. Su Czong zgadza się z jego wolą, chce jednak zatrzymać przy sobie Lizę – jako piątą żonę. Do Chin przyjeżdża Gustaw, który przy pomocy siostry księcia, Mi, przygotowuje ucieczkę upokorzonej Lizy. Su Czong dowiaduje się o planach ucieczki, ale rozumie, że dziewczyna nie będzie szczęśliwa w obcym kraju i pozwala jej odejść. Szczególnym uznaniem krytyki i publiczności cieszy się piękna scenografia Ryszarda Kai, wielkiego znawcy kultury Chin.