Zbiór opowiadań "Wypychacz zwierząt" nie składa się z żadnych nowych utworów literackich autora. Każde z opowiadań powstało już jakiś czas temu i ma swoją odrębną historię. Jedno co je łączy to na pewno znakomita ich konstrukcja potwierdzona wciągającymi czytelnika historiami.

Zbiór składa się z trzynastu opowiadań oraz posłowia, w którym Autor wyjaśnia, skąd czerpał pomysły. Większość opowiadań to krótkie, kilku stronicowe teksty, ale niektóre z nich to dłuższe opowiadania. Niezależnie od objętości historie wymyślone i napisane przez Grzędowicza czyta się jednym tchem, ich fabuła jest wciągająca, pełna ciekawych opisów, wyrazistych postaci. Wszystko podane jest w prosty i przyjazny dla Czytelnika sposób.

O czym pisze autor "Pana Lodowego Ogrodu"? Porusza tematy przeróżne: od podróży w czasie ("Zegarmistz i łowca motyli"), przez rozmowy z duchami ("Hobby ciotki Konstancji"), po okultystyczne praktyki nazistów podczas II wojny światowej nasączone i okraszone światem mitologii germańskiej ("Wilcza zamieć"). Właśnie to ostatnie opowiadanie zrobiło na mnie największe wrażenie. Jest obrazowe, pełne rozmachu, zmiany akcji z zaskakującym zakończeniem. W swoich opowiadaniach Autor zaskakuje nas zresztą pełną mieszanką klimatów. "Buran wieje z tamtej strony" to dla odmiany opowiadanie bardzo kameralne z tajemnicą do rozwikłania, opowiadanie którego w żaden sposób nie można pominąć.

Jarosław Grzędowicz ma niezwykłą umiejętność jasnego i pełnego formułowania treści. Dzięki temu w kilku prostych zdaniach potrafi zamknąć tyle bogatej treści, na co innym potrzeba kilka stron tekstu.

Po przeczytaniu zbioru opowiadań "Wypychacz zwierząt" żałuję że było ich tak mało. Historie wciągają, wypełniają i często pozostawiają w zamyśleniu. To trzynaście świetnych, bezbłędnie napisanych historii. Polecam gorąco każdemu fanowi fantastyki i nie tylko. w "Wypychaczem zwięrząt" powinna zapoznać się każda osoba, która lubi czytać dobrą literaturę.