Wykorzystujemy pliki cookies do poprawnego działania serwisu internetowego, oraz ulepszania jego funkcjonowania. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki internetowej.
Walizka czyli sztuka o uzdrawianiu
A A A
Data imprezy: 19.04.2012 | Miasto: WarszawaAutor: Teatr Żydowski

„WALIZKA”

19.04. godz. 19.00 (Obchody Rocznicy Wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim)

 

Do napisania „Walizki” autorkę zainspirowała przeczytana w gazecie historia pewnego Francuza. Któregoś dnia Michel Leleu wyszedł z domu i poszedł do muzeum na wystawę poświęconą Zagładzie. Rozpoznał tam walizkę swego ojca, Pierre'a Levi. Była to walizka wypożyczona ze zbiorów Muzeum w Oświęcimiu, jedna z trzech zachowanych francuskich walizek. Ten niezwykły przypadek opisały gazety. Podobna historia powstała już wcześniej w głowie autorki, jednakże odważyła się ją spisać dopiero po tym, gdy otrzymała potwierdzenie ze świata zewnętrznego, że coś takiego mogło wydarzyć się naprawdę. Michel Leleu w czasie wojny ukrywał się z matką pod zmienionym nazwiskiem w alpejskim regionie Savoie, a ojciec został aresztowany w 1943 r. i wysłany Oświęcimia, gdzie zginął. Syn przetrwał wojnę i pozostał już przy zmienionym nazwisku. Bohater chciał „nie pamiętać”, żyć „normalnie”, zapomnieć. Jednakże odkrycie walizki ojca wywołało wielką zmianę w jego życiu - wrócił do swojego poprzedniego nazwiska i usiłował sprawić, aby walizka została we Francji.

 

Małgorzata Sikorska-Miszczuk w ten sposób komentuje swoją sztukę:

„Walizka” to sztuka o uzdrawianiu. Wszystko, co mamy w sobie – bagaż wspomnień, często niechcianych - istnieje i żyje w nas, czy tego chcemy czy nie. Możemy nigdy naszej „walizki” nie otworzyć i żyć w wiecznej połowiczności i niepełności.

„Walizka” to historia pojedynczego człowieka, który odcina się od części siebie, choć jest to część jego własnej tożsamości. Ta sztuka dotyczy też obszaru pamięci społecznej – nie chcemy odkrywać prawdy, otwierać walizki pełnej bolesnych wspomnień.

„Walizka” jest o wierze w uzdrawiająca moc prawdy.

 

Reżyseria: Dorota Ignatjew

Scenografia: Rafał Sisicki

Oprawa muzyczna: Teresa Wrońska

Autorka dramatu: Małgorzata Sikorska – Miszczuk

Obsada:

Andrzej Blumenfeld /Marek Węglarski – Fransua Żako

Joanna Rzączyńska - Żaklin

Ernestyna Winnicka – Zrozpaczona Przewodniczka z Muzeum Zagłady

Piotr Sierecki – Narrator

Jerzy Walczak - Sfrustrowany Bruno – poeta współczesności

Szymon Szurmiej/Henryk Rajfer – Pantofelnik

 

Bilety: 40 zł


Impreza biletowana

Kontakt z organizatorami:

Teatr Żydowski

Plac Grzybowski 12/16

00-104 Warszawa

www.teatr-zydowski.art.pl

Podziel się treścią artykułu z innymi:
Wyślij e-mail
KOMENTARZE (0)
Brak komentarzy